NIZANIM KENGÎ
Nizanim kengî
Wê têr pirtûkên min hebin gelo
Nizanim kengî
Dê bikarim têr û serêta xwe
Bixweynim, wan yek bi yek...
Biþêm bikirim pirtûkek
Bê fikara ji karwanê kulê
Ji cin û Xeyberiyan.
Nizanim
nizanim
nizanim
Nizanim gelo kengî?
Nizanim gelo kengî
Gava bi pirtûkek biþim malê
Navêje se çavê maliya min
Perpûta mirinê:
Û bi gazin nebêje:
"Bes e...
bes e...
Te êdî çi divê
Bi te nayê dizanim
Lê,
Bila gunhê te
Bi me bê!"
Û xilorîk gêr nebin ji karêzên çavan
Gava li ser pirtûkan
Nonûçeyan dibihîze ji radyoyê:
Nerehile ji tirsan
Tirkîn bi dilê wê nekeve
Û soba serþokê neyê bîrê
Bo þewatê
Ji bêgaviyê.
Nizanim kengî
Wê têr pirtûkên min hebin gelo
Emê têr û seretêra xwe bixweynin:
Bê fikare
Bê tirs.
Nizanim kengî
Nizanim kengî gelo?
(Rojen Barnas, Heyv li esmanê Diyarbekirê)
|